My Sweet Swedish Life: mei 2014

Op dag drie was het tijd om uit te checken.. Om 11:30 moesten we onze koffers naar de bus brengen en om 12:00 moesten we uit onze cabin. Omdat we alle spullen in de bus hadden konden we doen wat we wilden. Sommige kozen ervoor om een dag in down town door te brengen, Roxan, Pauline, Nisha en ik kozen ervoor om met onze stoere guide naar de top van de berg Floya te klimmen. Deze berg is 590 m hoog en op de top hadden we de kans op de Devil's Gate te zien en te beklimmen voor de echte waaghalsen (en suïcidale mensen). De lokale gids van de busreis had al verteld over de Devil's Gate en maakte er nog een grapje over dat er dichtbij een kerkhof zou liggen. Wij moesten keihard lachen natuurlijk toen we onderaan de berg een kerkhof zagen, precies bij het begin van de route! Beetje foute humor, want ik was wel aan het lachen, maar van binnen was ik aan het huilen. Waar ben ik toch aan begonnen?!

In het begin was het heel stijl en moesten we over grote losliggende rosten klimmen en we hadden geen touw dus moesten we elkaar soms een kontje geven. Dit was het eerste half uur het geval, daarna kwamen we op een plek waar we wat van onze spullen hebben achter gelaten want het was bloedje heet als je aan het klauteren was. Na op adem gekomen te zijn een slokje water genomen te hebben, zijn we verder geklommen/gewandeld naar ons volgende rustpunt. Dit stuk van de wandeling duurde ongeveer een uurtje. Toen we aankwamen op dat punt moest ik wel even slikken, want omg wat hooohooohooog! Ik werd even overvallen door een lichtelijke paniek aanval, maar na een paar minuten naar beneden staren wende het uitzicht en kon ik gelukkig ook van genieten en durfde ik op de rots te staan voor een foto. Toen we weer uitgerust waren zijn we verder gelopen naar het volgende rustpunt, dit duurde zo'n 90 minuten. Onderweg kwamen we al sneeuw tegen, we zaten dus echt hoog! Voor mezelf had ik al besloten dat dit punt mijn eindpunt zou zijn, want het was de één-na-laatste stop. Het was freaking hoog, dus ik vond dat ik mezelf al bewezen had en trots op mezelf kon zijn.

Toen we een broodje aan het eten waren op deze rots, hoorden we gillende mensen boven op de berg. Ik schrok even, maar toen ik omkeek zag ik dat mensen met op hun billen naar beneden aan het sleeën waren. 'Ja maar hallo, dat wil ik ook doen!' dacht ik, dus zette ik me over mijn angst heen (want het was echt heeuuul stijl!) en zijn we met z'n vieren de laatste klim begonnen naar de Devil's Gate. De sneeuw was zo ongelofelijk hoog dat we in de voetstappen van de voorgangers moesten lopen omdat je anders tot je liezen in de sneeuw zakte. Je moest ook een flink tempo aanhouden omdat je anders naar beneden gleed omdat het zo stijl was. Gelukkig was er alleen sneeuw en geen rotsen, want anders zou je je goed kunnen bezeren als je zou uitglijden.

Na een 40 minuutjes flink doorstappen kwamen we bij de rots met de Devil's Gate. AAAAAAH, ik durfde niet meer te bewegen en heb eerst 10 minuten met mijn rug naar de afgrond gezeten om me een beetje stabiel te voelen. Toen werd ik toch wel nieuwschierig wat er aan de andere kant van de rots te zien, namelijk de Devil's Gate. Toen ben ik toch maar opgestaan (met hulp van Nisha, nog bedankt daarvoor haha) en heb een kijkje genomen. Toen ik het zag, snapte ik waarom er een kerkhof onderaan de berg lag.. Je bent echt hartstikke gek in je hoofd als je daar op gaat staan! En toch hebben mensen het gedaan! Roxan zat er ook over te twijfelen, gelukkig heb ik het idee uit haar hoofd kunnen praten (ehh schreeuwen/smeken). Maar goed ook, want ik had op de terugreis twee keer gedroomd dat ze naar beneden was geflikkerd..

Maar goed, nadat we van het uitzicht hadden genoten en Nisha der voeten weer op temperatuur waren, was het tijd voor de afdaling. Het eerste gedeelte was het leukste: op de billen naar beneden sleeën! Één voor één zijn we naar beneden gegleden en dat was echt super gaaf, het ging keihard en het scheelde ons een hoop tijd. Daarna zijn we even gestopt bij de rots waar we onze laatste rust hadden om onze schoenen te legen en sokken te drogen, want alles was zeik-en-zeik nat! Toen we doorhadden dat het geen zin had om onze sokken in de zon te leggen, hebben we onze spullen aangetrokken en zijn we verder gaan wandelen naar beneden. Hiervan heb ik heel erg last van mijn kuiten en knieën gekregen, maar dat is nu gelukkig wel over. De afdaling heb ik merendeel op mijn billen gedaan, voor mijn gevoel lekker veilig haha. Mijn broek was na de afdaling wel klaar voor de prullenbak.

Toen we beneden kwamen waren we zo blij, we hebben het geflikt!! We zijn naar boven geweest en we hebben de Devil's Gate gezien!! Na een vette burger bij het tankstation zijn we naar de bus gewandeld en hebben we droge kleren aangedaan en zijn we nog een uurtje in het hotel gebleven waar we de eerste dag ook mochten opfrissen. Er was gratis WiFi dus we konden even het thuisfront contacten voordat we weer vertrokken naar Umea. Op de terugweg zijn we gestopt bij National Park Abisko in het noorden van Zweden. Dit was ook erg mooi want er lag nog een hoop sneeuw. Hierna zijn we doorgereden naar Lulea en Umea.

Het was een geweldige ervaring om de natuur op deze manier mee te maken. Sinds dat ik hier in het noorden van Zweden ben gaan wonen waardeer ik de schoonheid van de natuur meer. Lofoten is echt een prachtige plek en ik raad aan iedereen aan die ook van natuur houd hier eens naar toe te gaan. Het is GE-WEL-DIG en ik vergeet deze plek nooit meer!

Klik hier om naar de blog van Roxan te gaan.

Raar om te zeggen, maar op die top zijn we geweest!

Here we go

Erg geruststellend..

Ready!

Nisha in actie

Stop nr. 1 met het uitzicht op: juist, het kerkhof

Even wennen aan het uitzicht hoor

Nu al vieze kleren

En we gaan weer verder!

We komen steeds dichterbij..

Bloedjeheet

hoog!

Yes, we zijn bij de sneeuw aangekomen

Bijna bij de volgende stop

Even een broodje eten en rusten voordat we verder gaan. Ik wilde eigenlijk eerst stoppen op dit punt

Want ik vond dit al hoog zat

met Nisha en Pauline

Even onze voetjes laten rusten

oooooooo

toch wel leuk

Dit stuk was de laatste helling, deze hebben we op de terugweg met onze kont 'besleet'

Onze laatste stop, zien jullie me zitten met mijn rug naar de stijle afgrond? Haha, lichtelijke paniek..

Even wennen hoor..

JA IK STA!

Het uitzicht

De toppen!

Toch een kijkje nemen bij die Devil's Gate

Hoi mam!!!

Devil's Gate!

HIJSHARTSTIKKEGEKKKKKK

HIJOOK

Dit was spannend zat voor mij

Dappere Roxie

Dappere Nisha

Na het kontje sleeën..

ik had geen gevoel meer in mijn kont..

we zijn weer beneden! WE DID IT!

viezah billah

In de nacht zijn we nog gestopt in Abisko. Het was geloof ik 2 uur s'nachts en nog steeds super licht.

Abisko

wieee, moe maar vooral helemaal happy!

Op dag twee stond er een busreis op de planning. Om 10 uur werden we opgepikt door de bus en natuurlijk waren de dames van cabin 5 aan de late kant.. uhum, niet mijn schuld hoor! Eerst werden we rondgereden over de verschillende eilanden en vertelde de lokale gids alles over wat we moesten weten over Lofoten. Het was een oud mannetje, maar wel eentje met humor (met z'n geintjes over het early-IKEA tijdperk). Toen we bij onze eerste stop aankwamen waren we blij dat we even de beentjes mochten strekken.

De eerste stop was bij een strand genaamd Unstad Beach. Het was een strand met stenen, maar deels ook met zand. Het landschap was er een beetje landbouwachtig en heel rustig. Er waren surfers in het water bezig dus dat was wel leuk om te zien. We hebben natuurlijk heel veel foto's gemaakt en Annina kon het weer niet laten en moest op de foto met de surfers.. Na een half uurtje moesten we blijkbaar naar de bus terug komen om verder te rijden naar de volgende stop. Wij waren zo onder de indruk van het mooie landschap dat we heel de tijd waren vergeten. Toen vond de gids het nodig om op zijn hondenfluitje te blazen om ons weer even terug naar de aarde te roepen.

Na een uurtje rijden kwamen we aan bij Haukland Beach. Deze plek ik verkozen tot mooiste plek in Noorwegen en Het mooiste stand in Noorwegen. Hagelwitte stranden en blauw/groen water. De bergen op de achtergrond met de besneeuwde toppen verstoorden een het beeld van een Caribisch strand. Het was maar 6 graden, maar op de foto's zou je bijna geloven dat het er bloedje heet is. Er waren natuurlijk een paar mensen zo gek genoeg om hun zwemkleding mee te nemen en een duik te nemen. Na een uur op het strand te zijn geweest moesten we weer de bus in om naar de volgende stop te rijden.

Nog een uurtje later waren we in Nusfjord, een klein traditioneel vissersdorpje die bekend staat om de gedroogde stokvis. Nieuwschierig naar de geur van het dorpje liepen we richting de zee naar de rode huisjes. De geur viel mee, en gelukkig maar want ik hou totaal niet van vis en helemaal niet van vis die in de zon hangt te rotten voor maanden lang! Het dorpje was heel leuk opgebouwd met houten huisjes en houten vlonders over het water. Nadat we in het dorpje hadden rondgelopen zijn we een stukje de rotsen opgeklauterd. Hier hadden we heel mooi uitzicht over de zee met de rotsen op de achtergrond. Jammer van al die &*%# meeuwen, want daar werd ik onderhand wel een beetje gek van. Maar het grappige is, is dat ik geen één keer ben onder gepoept! In Nederland poepen ze altijd op je en stelen ze je eten. Het lijkt wel of alles in het Noorden van Europa beleefder is.

De laatste stop was in Henningsvær, een iets grotere vissersplaats met meer leven op straat. Ook dit plaatsje was heel mooi, maar moderner dan Nusfjord. Er waren meer droogrekken voor de vissen, dus je rook het ook meer. Ik had in de bus moeite om mijn ogen open te houden dus kocht ik een koffie, die verrassend goedkoop was voor Noorse begrippen: 3,50 euro! Verder heb ik hier ook een Noors tijdschrift gekocht want ik vind het leuk om buitenlandse tijdschriften en kranten te verzamelen. Hierna ben ik samen met Nisha naar een hoog punt gelopen om dichter bij de rekken te kijken. Ik vertel jullie één ding: Daag nooit een Indiër uit om iets te doen, want ze gaan ervoor! Ik daagde Nisha uit om één van de vissen te likken, en OMGGGG ik denk dat het hele dorp mij heeft horen gillen en kotsneigingen lopen maken! Naja, leuke afsluiter van een leuke bustrip.

Weer in de cabin aangekomen hebben we lekker pasta gekookt en op het balkonnetje gegeten onder het genot van één (of twee, of drie) lekker Zweeds wijntje. In de avond zijn we met de meiden van het kamp naar downtown Svolvær gewandeld naar de Magic Ice bar. Buiten was het best warm en helemaal als je wandeld, dus we waren blij dat we van +6 naar -6 mochten! We kregen een warme thermocape dus we zagen er allemaal uit als retards. Er waren allemaal mooie ijssculpturen te zien en we kregen een cranberrywijntje die best wel lekker was. De hele bar was van ijs, en zelfs het glas was van ijs gemaakt. Na een uurtje hadden we het allemaal koud en zijn we nog even door de souvenir winkel gelopen waar ik twee leuke sleutelhanger elandjes heb gekocht met de Noorse vlag. Toen we weer in de cabin waren dronken we nog wat met z'n allen maar deden we niet te gek. De dag erna moesten we namelijk naar de top van een berg klimmen. Het verhaal van dag 3 volgt nog!

Prijsvraag van de dag: klicka här för att komma till bloggen från Roxan.

UNSTAD BEACH